سلامممم...نوشتن چقدر سخت شده واقعا، یا وقتشو ندارم یا حوصلش نیست.
این روزا مشغول همون کار و بارهای قبلی ام. زبان و اسکیت و درس خوندن و بیرون رفتن.
اتفاق خیلی ویژه ای نیفتاده. ولی برای اولین بار با میم رفتیم کوه. خیلی حال داد انقدر که گفتیم حداقل ماهی یه بار و جور کنیم بریم. اول از مسیر پیاده روی درکه رفتیم بالا کوه و رودخونه و آب بود و نسبتا هم شلوغ بود. بعدشم رسیدیم به یه رودخونه قشنگ و جای دنج، زیر انداز و انداختیم و بساط صبونه رو به راه کردیم بعد با هم فیلم دیدیم، کلی عکس گرفتیم و کلی آب بازی کردیم. سعی کردیم یکم آتیش هم روشن کنیمم هم که خیلی موفق نبودیم بعدشم ناهار و یه ساندویچ آماده زدیم و برگشتیم خونه. خیلی خوش گذشت.
اسکیت هم ترم جدیدش این هفته دوباره شروع میشه ک بعد یک هفته دلم تنگ شده براش و ذوق دارم برای ترم جدیدش. زبانمم هم این هفته امتحانه و بعدش بعید میدونم کلاس بعدی رو بنویسم چون افتادم رو غلتک و میخوام برنامه یه ماهه یا چهل روزه بریزم و خودخوان جدی و زیاد بشینم بخونم بعد برم امتحان تی تی سی و بدم ببینم قبول میشم؟ حتی به کتابخونه رفتن هم فکر میکنم.
راستی جواب های ارشد اومد و انتخاب رشته کردم..دولتی تهران نمیارم ولی آزاد های تهران و مجازی های تهران و زدم ایشالا که بیارم:) این دفعه برخلاف کارشناسیم فقط به علایقم نگاه کردم و جای نزدیک بودن. شاید گرایش اولی که زدم گرایش تاپ ام بی ای نباشه ولی علاقه منه و همین برام بسه. تو آزاد ها هم دانشگاه هایی که نزدیک ترمون رو زدم بعد دورها رو..مثلا علوم تحقیقات تو آزاد ها میگن بهترینه ولی از خونه ما خییییلی دوره قشنگ انگار یکی از شهر هلی اطراف تهران شه راهش برام..برای همین پایین تر زدمش چون بعد ۴ سال کارشناسی ای که خیلی دور بود بهم و چقدر برای رفت و آمد اذیت شدم دیگه خودم و شناختم که من ادم خیلی راه دور و همش در رفت و آمد نیستم.
میخوام تا قبل این که دانشگاه ها شروع شه حتما تی تی سی و داده باشم و کلاساش و رفته باشم چون دانشگاه شروع شه خیلی سخت میشه هندل کردنش.
زندگی خوبه..میگذره..تقریبا آرومه..و میدونم قراره چالش بگذرونم مثل تمام سال های قبل و تمام چالش های زندگیم. ولی سعی میکنم لذت ببرم از چیزی که الان دارم چه سخت چه آسون.. یه مدت آسونه و رواله همه چی یه مدت ممکنه همش سختی باشه.. بالا پایین هاست که زندگی رو واقعی میکنه.
